Campus Greensteel is een antwoord op de revisie van de Tata Steel-activiteiten in IJmuiden. Tata Steel is de grootste industriële CO2- en lood uitstoter van Nederland. Ook de zware stikstofuitstoot leidt tot groot verlies aan biodiversiteit in de aangrenzende duingebieden. De overstap naar van kolen naar waterstof als aandrijfkracht voor de staalproductie maakt het mogelijk om het terrein te herstellen als natuurlijk duingebied door een combinatie van architectonische en biologische strategieën. Na het ruimen van de oude kolenvelden en vervuilende kool-voorbewerkingsfabrieken zal een netwerk van waterstofcentrales ontstaan, dat zich over het terrein verspreidt. Deze industriële installaties zijn overdekt met koepels en tunnels, opgebouwd uit kunstmatig gestold 'zandsteen' dat gemaakt is van, en overdekt wordt met, overtollig baggerzand uit de IJgeul en IJmuidensluis. Deze 'fabrieksduinen' oogsten de restwarmte van de waterstof installaties en zijn bovendien strategisch geplaatst - in navolging van de geomorfologie van de oude kolendepots - om kalkhoudend zand over het terrein te verstuiven dat de verzuring en nitrificatie van de bodem helpt tegen te gaan. De open gebieden tussen de industriële installaties worden natte duinvalleien en bloemenvelden, omringd door nieuwe duinen die zich rond de koepels en buisvormige structuren zullen vormen.
De oude ijzervelden worden omgevormd tot een slufter, waardoor zoutwaterbiotopen aan het duingebied worden toegevoegd. Duin specifieke planten en dieren zullen in deze gebieden hun leefgebied vinden. Het ontwerp organiseert een radicale confrontatie van drie werelden: industrie, toerisme en natuur. Het plan introduceert duale programma's voor zowel industrie & natuur, publiek & natuur en publiek & industrie. Dit gebeurt door overlappende fysieke constructies waarin industriële operaties - die plaatsvinden op de begane grond - worden overspannen door publiek toegankelijke looppaden op verhoogde pijprekken. Hierdoor kijkt het publiek neer op de industriële processen zonder deze te verstoren. Rond een toeristische haven zijn ook recreatieve functies verwerkt, zoals een warmwatermeer met spa,–opgewarmd met de restwarmte van de waterstoffabriek, en een bezoekerscentrum. Vanaf hier vertrekken rondleidingen met de boswachters door het duinlandschap, waar bezoekers jaarlijks roterende zandverstuivingskuilen op de nieuwe duinen graven en zaadbanken van lokaal geoogst duinhooi plaatsen. Architectuur wordt ingezet als instrument voor natuurontwikkeling en de natuur wordt ingezet als instrument voor architectuur, waarbij het publiek wordt uitgenodigd te participeren in een voorheen gesloten wereld.